ubrania dla dzieci

Podczas dojrzewania również gruczoły łojowe uak­tywniają się. Cera staje się tłusta i u wielu nastolat­ków pojawiają się pryszcze czyli trądzik, mniej lub bar­dziej dokuczliwe. Ale są też tacy, którzy nie doświad­czają tych kłopotów.

W okresie dojrzewania gruczoły łojowe produkują w nadmiarze substancję zwaną łojem. Gruczoły te znajdują się na całej skórze. Szczególnie dużo jest ich na twarzy, plecach, szyi, ramionach i klatce piersio­wej. Łój jest wytwarzany w dolnej części gruczołu łojo­wego i później przedostaje się do porów na powierzchni skóry. Sprawia, że skóra jest miękka i elastyczna.
Jeśli łoju jest zbyt dużo, pory mogą się zapchać i pojawiają się zaskórniki często zwane też wągrami. Wie­lu ludzi myśli, że są to odrobinki brudu, które zatrzy­mały się w porach. To nieprawda. Wągry to nie jest brud, lecz łój i różne inne substancje, które nabierają czarnej barwy po zetknięciu się z powietrzem. Cza­sami zaskórniki mają białe wierzchołki.

W przypadku nieusuwania wągrów łój może zap­chać pory i gdy dostaną się tam zarazki, może dojść do infekcji. Może ona wystąpić także przy pryszczach – zaczyna się wtedy zbierać ropa. Infekcja skóry nazywa się trądzikiem młodzieńczym. Jest to bardzo kłopotli­wa przypadłość i w wyniku niewłaściwego postępowa­nia może nawet skończyć się oszpeceniem twarzy przez dzioby i blizny.

Trądzik pojawia się szybciej u osób z tłustą cerą. Sprzyja temu naturalne natłuszczenie skóry połączo­ne ze wzmożonym wytwarzaniem łoju podczas dojrze­wania. Wojując ciągle z pryszczami, na pewno wolała­byś mieć suchą cerę. W wieku starszym jednak bę­dziesz szczęśliwa, że takiej nie masz, bo jest o wiele bardziej podatna na zmarszczki.

Trądzik jest dolegliwością genetyczną. Jeśli więc miał go ktoś w twojej rodzinie, to jest prawdopodobne, że u ciebie też wystąpi. Wielu lekarzy uważa, że spo­żywanie niektórych produktów, takich jak czekolada, słone chipsy, orzeszki i potrawy z dużą zawartością tłuszczu czynią cię bardziej podatną na choroby skó­ry. Inni nie zgadzają się z tym poglądem. Jedno z ba­dań wykazało, że ilość zjedzonej czekolady nie miała nic wspólnego z trądzikiem. Jeśli jednak zaobser­wowałaś, że niektóre pokarmy go wywołują, lepiej ich unikać.

Czynnikiem wywołującym trądzik może być także stres. Wielu nastolatków zauważyło, że pryszcze poja­wiają się przed różnymi ważnymi wydarzeniami, taki­mi jak ważna randka, mecz lub klasówka, które szcze­gólnie podniecają lub stresują.
Choć słońce ma dobroczynny wpływ na trądzik i krosty oraz wysusza skórę, w niektórych przypad­kach może szkodzić. W gorącym, suchym klimacie mo­że być pomocne, natomiast w gorącym, ale wilgotnym pogarsza sytuację. Niektóre nastolatki chodzą do sola­rium, aby pozbyć się pryszczy i żeby się opalić. Nie zawsze jest to takie zbawienne, jak myślicie.

Po pierwsze, można się dotkliwie poparzyć, jeśli się zostanie pod lampą choć o minutę dłużej niż trzeba. Siedząc pod lampą mamy ciągłe wrażenie, że wcale się nie opaliłyśmy, i że trzeba jeszcze trochę zostać. W wy­niku takiego postępowania nazajutrz oglądamy popa­rzoną skórę. Jeśli już koniecznie chcesz chodzić do so­larium, ściśle przestrzegaj zaleceń.

Po drugie, naświetlanie przyśpiesza efekty starze­nia się. Osoby, które przebywają dłuższy czas na słoń­cu, mają o wiele więcej zmarszczek, co sprawia, że wyglądają starzej. Nadmierne poddawanie się działa­niu promieni ultrafioletowych zwiększa ryzyko poja­wienia się raka skóry. Tak więc w trakcie opalania i naświetlań należy zachować ostrożność.

Pryszcze występują na ogół między czternastym a siedemnastym rokiem życia, chociaż zdarzają się także u młodszych i starszych osób. Niektórzy mają z tym problem tylko rok lub dwa i potem ich gruczoły przystosowują się, skóra staje się mniej tłusta i prysz­cze znikają. Inni mogą mieć te problemy znacznie dłu­żej, nawet już po okresie dojrzewania.

Uczniowie często pytają, co robić, aby zapobiegać pryszczom lub wyleczyć trądzik. Chociaż nie ma stu­procentowo skutecznych sposobów zapobiegania pryszczom ani pozbywania się trądziku, pewne wska­zówki mogą okazać się przydatne. Częste mycie głowy powstrzyma zbyt obfite przenikanie łoju do skóry. My­cie miejsc, w których jest najwięcej gruczołów (twarzy, szyi, ramion, pleców, górnej części klatki piersiowej) przynajmniej raz dziennie zapobiega powstawaniu pryszczy, ponieważ usuwa tłuszcz z powierzchni skóry oraz otwiera pory. Na początku należy się myć ciepłą wodą, aby pory się otworzyły, a następnie spłukać zim­ną wodą, by je zamknąć. Także przemycie skóry watką nasączoną środkiem ściągającym (na przykład z alko­holem izopropyłowym) usunie tłuszcz i brud z porów. Należy pamiętać jednak o tym, że nadmierna ilość tego płynu wysusza skórę.

Jeśli masz wyjątkowo tłustą cerę, dobrze jest myć się dwa, trzy razy dziennie zwykłym mydłem. Można używać również specjalnych mydeł bakteriobójczych. Jeśli masz pryszcze na plecach, myj tę część ciała dwa razy dziennie, używając bakteriobójczego mydła i ost­rej szczotki.

W przypadku wągrów dobrym środkiem jest wy­suszające mydło lub tonik (uważaj jednak, gdyż mo­gą drażnić skórę). Nie stosuj ich częściej niż zaleca to instrukcja.

Stosowanie tych środków nie zawsze zapobiega pryszczom. Od czasu do czasu lekkie przypadki trądzi­ku mogą być leczone płynami lub kremami dostępnymi w aptekach bez recepty. Jeśli mimo wszystko wyprys­ki nie ustąpią, trzeba się udać do dermatologa.

Bardzo często rodzice mówią: „Nie przesadzaj, wca­le nie jest tak źle" lub „Zostaw, wyrośniesz z tego". Lecz jeśli im wytłumaczysz, że problemy z cerą są dla ciebie bardzo ważne, to na pewno zrozumieją.

Jak może ci pomóc dermatolog? W różny sposób. Jeśli chcesz się pozbyć wągrów, lekarz może użyć spec­jalnego przyrządu do ich usuwania. Urządzeniem tym naciska się skórę, powodując wyciśnięcie wągra z poru i odblokowanie kanalika łojowego. Po zabiegu skóra może być przez chwilę czerwona, ale na pewno nie bę­dzie znaków czy blizn, które mogą wystąpić po wycis­kaniu wągrów palcami. Również pryszczy nie powinno się wyciskać palcami, gdyż to może pozostawić dzioby i blizny. Wspomnianego przyrządu nie można nato­miast używać do usuwania pryszczy, gdyż mogłoby to bardziej zaszkodzić niż pomóc.

Dermatolog może też przepisać lekarstwa skutecz­niejsze niż te środki, które nabywa się bez recepty. Na przykład w niektórych przypadkach lekarz może prze­pisać tetracyclinę – antybiotyk, który zabija bakterie, powstające w zapchanych porach i wywołujące trą­dzik. Środek ten zmniejsza również ilość wydzielanego łoju. Niekiedy to lekarstwo działa wspaniale i całkowi­cie leczy trądzik. Jednakże stosować go można tylko pod kontrolą lekarza, gdyż ubocznymi skutkami mo­gą być bóle żołądkowe albo zwiększona wrażliwość na poparzenia słoneczne. Oczywiście nie są to zbyt groźne dolegliwości, co nie znaczy jednak, że można stosować te leki bez uzgodnienia z lekarzem. Może on także przepisać inną kurację, a zatem jeśli masz po­ważne problemy ze skórą, nie zwlekaj z udaniem się do dermatologa.